En dan zijn we al weer bij het laatste blog van deze reis. Daar is niet veel in te vertellen, maar laten we beginnen. Allereerst zijnwe vanmorgen van de ene kant van Napels naar de andere gereden. Daar hadden we al op tijd, en als enige naast het eerste hotel, een appartement geboekt. Om twee redenen, hij is redelijk dicht bij het stadion, dus als we tickets konden krijgen, en dat is gisteren gelukt, hoefden we niet te ver te lopen naar en van het stadion, en om diezelfde wedstrijd konden de hotels wel eens duur worden. We konden om 11 uur al de auto in de privé parkeergarage plaatsen, en kregen gelijk ook een super early check in. Echt mensen, als je naar Napels gaat, overweeg Culture Residence Consalvo 8. Geen moeite is te veel voor deze gastheer. Vervolgens zijn we met de metro naar het oude centrum van Napels gegaan en hebben daar nog heerlijk rondgedwaald, om op tijd weer naar het appartement te vertrekken, om even helemaal niets te doen. Tot half zeven, toen we richting stadion zijn gewandeld, en daar gelijk al, twee uur voor de wedstrijd, in een gekkenhuis terecht kwamen. Echt fantastisch. En de wedstrijd, daar kunnen we kort over zijn, een verdiende 2-0 overwinning van Napoli, de mensen werden bijkans gek van vreugde.
De temperatuur vandaag was gemiddeld een 27 graden.
De video van de dag is geworden:
https://youtu.be/s7ZjU-6iSwk
Geplaatst inDe Reis|Reacties uitgeschakeld voor Dag 14
Vandaag niet heel veel te vertellen. We zijn van het Bates hotel, tenminste dat is de naam die wij eraan gegeven hebben ;-), voor degenen die nu hun wenkbrauwen fronsen, het Bates motel is het motel waar de film Psycho om draait, verder richting Salerno gereden. Na een voorspoedige rit van twee uur vonden we vlak bij het station van Salerno een parkeerplaats en zijn we verder gelopen naar het station. Hier zit namelijk ook een verkooppunt voor kaartjes van de wedstrijden van Napoli, en zoals eerder aangegeven willen we op onze laatste avond in Napels nog naar SSC Napoli tegen Liverpool. Ze konden ons inderdaad kaarten hiervoor verkopen daar. Puur op naam, via je paspoort. Dus helemaal tevreden met dit toetje op onze fantastische reis zijn we verder gereden naar de Amalfi kust. Deze hebben we helemaal afgereden, tot Sarrento, met regelmatig een tussenstop voor cappucino, of een foto. En ondanks dat het plan was om ook een hotel aan de Amalfi kust te boeken, maar dan wel een die binnen onze normen viel, dus, te betalen, met een prachtig uitzicht etc., werd het dit niet (voornaamste reden, niet te betalen) en zijn we uiteindelijk in Trecase terecht gekomen, in een hotel met uitzicht op de Vesuvius, Louis van Gaal zou zeggen de cirkel is rond. Voor morgen hadden we al een appartement in de buurt van het stadion geboekt. Nog onwetend of we uberhaupt kaarten konden krijgen, maar wel wetend dat de Liverpool fans de prijzen op zouden drijven, was dit het enige vooruit geboekte hotel. Na contact vanmiddag met de beheerder kunnen we morgen om 11 uur daar alvast de auto neerzetten, en gaan we lekker winkelen in Napels, om daarna naar de wedstrijd te gaan.
De temperatuur was ook vandaag gemiddeld 28 graden,
De video van de dag is:
Geplaatst inDe Reis|Reacties uitgeschakeld voor Dag 13
Vandaag was van begin tot eind een fantastische dag. Laten we bij het begin beginnen, het ontbijt in het hotel was heerlijk, alles was voor handen, bedenk het, en het was er zeg maar. Daarna op weg naar de Gole Alcantara. Dit is een ravijn aan de voet van de Etna ontstaan door lavastromen, en in dit ravijn stroomt een krachtige rivier. Je kunt deze via een wandeling aan de top van het ravijn bekijken, en via een tocht door de rivier, body rafting genaamd, wij hebben het toch maar bij de tocht bovenlangs gehouden. Daarna op weg naar Isola Bella, dit is een eilandje voor de kust bij Taormina waar je bij eb en bij vloed te voet naar toe kunt gaan. Wat wij dan ook hebben gedaan, bij opkomend water. Daarna aan het bijbehorende strand een heerlijke lasagne, en we konden er weer even tegen. Als laatste stop op Sicilië stond het dorpje Savoca gepland. Dit dorp was de stand-in voor Corleone, in de film the Godfather. Hier had je veel mooiere authentieke gebouwen dan in Corleone zelf. Onder andere de scenes waar Michael zijn Apollonia voor het eerst ontmoet bij het café van haar vader, bar Vitelli. Waar wij dan ook een cappucino en een granita Mandorle (Amandel) hebben genomen. En toen op weg naar het vasteland. Met de boot van 16:45 zijn we van Messina naar Villa San Giovanni gevaren, en vervolgens hebben we nog een kleine twee uur gereden, zodat we nu in San Marco Argentano zijn, bij de afslag Tarsia op de A3. Het eerste hotel dat we tegenkwamen zeiden we beiden van, die is dicht. Maar toch, aan de achtekant bleek de ingang, en samen met een andere gast, een vertegenwoordiger schatten we, zijn we er ingechecked. Daarna, op een kleine 700 meter afstand, naar een pizzeria gegaan, waar Margreet een pizza Caprese, met een drankje, en Bene een pizza super Diavola, met twee grote bier nam, en we 20 euro af moesten rekenen. En dan nog een grappa mee ter afscheid krijgen, en niet zo maar één. Nee, een hele goede.
De temperatuur was vandaag wederom 29 graden, maar bijna geen wind, dus veel te warm.
Vandaag was letterlijk, en bleek achteraf, figuurlijk een hoogtepunt van de reis. We zijn op pad gegaan naar de Etna, de hoogste in Europa nog actieve vulkaan. Je kunt deze vulkaan van twee kanten aanvallen, en wij kozen voor de meer toeristische zuidkant. Maar desondanks een fantastische belevenis. Allereerst rijd je met de auto naar Rifugio Sapienza, dit ligt op 1943 meter hoogte, en is op zich al een prachtige rit. In dit plaatsje heb je de meest toeristische souvenirshops, zoals gezegd, maar als je die gewoon links laat liggen en rechtstreeks naar de kabelbaan, de Funivia, gaat,en betaald uiteraard, brengt deze je naar 2593 meter hoogte. En bij het kabelbaanstation op deze hoogte kun je dan in grote bussen, c.q. vrachtwagens stappen die je uiteindelijk naar 2920 meter hoogte brengen. Hier zijn gidsen die je nog hoger, tot zelfs, als je heel geoefend bent, de totale 3323 meter brengen, maar dat hebben we maar even laten schieten. Maar op deze 2920 meter hoogte kun je zelf uiteraard ook nog vrij rondlopen, waardoor ons hoogste punt voor vandaag op 2945 meter kwam te liggen. Na hier de prachtige omgeving te hebben bewonderd, zijn we na een klein uurtje weer dezelfde weg terug gegaan. Beneden bij de kabelbaan aangekomen hebben we de routeplanner ingesteld op Taormina. Na een uurtje rijden waren we daar, en hebben we de auto in de, ditmaal, goed aangegeven parkeergarage geplaatst, en zijn we dit plaatsje gaan bezichtigen, en hebben we een verlate lunch van Canolo en cappucino c.q bier gehad. Na ook hier een uurtje ronddwalen hebben we een grote supermarkt opgezocht voor de grootste benodigdheden, water, bier, cola en chips. Bij deze supermarkt hebben we ook maar weer eens de hotel app erbij gepakt, en vonden we een B&B voor iets meer dan 80 euro in Castelmola. Aangezien dit een van de bestemmingen morgen is hebben we deze geboekt en zijn we op pad gegaan. Echter, dit Castelmola ligt op 530 meter hoogte, is een oud Italiaans dorpje (stel je de bijbehorende straatjes voor), en toen de routeplanner dus ook zei, houd hier links aan, op het moment dat je er al nauwelijks met een auto langs kon, er toch echt een doodlopende weg bord stond, en er desondanks nog 1,3 kilometer op de teller stond dachten zelfs wij: “Hoe dan?!?”. Dus de auto langs de kant, drie maal met de google map app rondgewaald, toch stukje inrijden, weer achteruit, dachten we, we nemen de al reeds betaalde 80 euro voor lief, we gaan op zoek naar wat anders. De dame van de B&B al een aantal malen per SMS gesproken, nu gebeld, uitgelegd, en aangezien ze ook niets anders dan, op het grote plein, en dan ziet u ons, en ik stuur wel iemand (welk plein??) uit kon brengen zijn we weer naar beneden gereden, en opnieuw op zoek gegaan. En nu zitten we in Giardini Naxos aan de kust, in een hotel die zo vanuit het Engelse Torquay kan zijn overgeplaatst. De liefhebbers herkennen uiteraard onmiddelijk Fawlty Towers, en qua inrichting, inderdaad, maar Basil, Manuel, Sybil and Polly lopen hier niet rond (helaas, gelukkig???).
De temperatuur ging vandaag van 30 graden om 10 uur, naar 18 graden op de top van de Etna, naar 29 graden in Giardini Naxos.
De video van de dag is:
Geplaatst inDe Reis|Reacties uitgeschakeld voor Dag 11
Vandaag hebben we het vakantie gevoel doorgetrokken. Dat wil zeggen, we zijn na een lekker ontbijt richting Catania gereden en hebben daar de morgen doorgebracht. Een mooie levendige stad met ook nu weer prachtige oude gebouwen. Hoogtepunt wat ons betreft was toch wel het oude Romeinse openlucht theater. En daarna zijn we naar het plaatsje aan zee gereden waar het hotel waar we momenteel zitten huisvest. Aci Castello. Daar hebben we aan de haven heerlijk geluncht en daarna naar het hotel om bij het zwembad te liggen, te zwemmen, te liggen, etc. En zelfs nog even een middagdutje.
De temperatuur was er ook wel naar, 30 graden gemiddeld wederom.
Morgen op naar de Etna.
De video van de dag is:
Geplaatst inDe Reis|Reacties uitgeschakeld voor Dag 10
Vanmorgen geen wekker, maar lekker vanzelf wakker worden. Rustig koffers reorganiseren, koffie bij de buren halen, met een pistache- en een marmalade croissant, kortom, vakantie. Dat gevoel bleef de hele dag hangen. We zijn tegen 10 uur richting Noto gereden. Dit is een redelijk dorp dat zwaar is getroffen door een aardbeving op 11 januari 1693. Verschrikkelijk natuurlijk, maar voor ons nu wel het voordeel dat er, door de herbouw, prachtige barokke gebouwen zijn gebouwd. Zoals de Duomo, en verschillende pallazo’s. Daarna nog een granita café (schaafijs met in dit geval koffiesmaak) en een cappucino, en de morgen was prima voor elkaar. Daarna door op Syracuse, of eigenlijk preciezer, Ortigia. Dit is een soort van wijk op een schiereiland bij de stad Syracuse, en volgens de reisgidsen eigenlijk het mooiste stukje Silicië. De reisgidsen hadden weer gelijk. Schitterend werkelijk. Op het Piazza Duomo bevond zich ook, in een klein gebouw, een drietal schilderijen van Caravaggio, naast een altijd hier, in de Santa Lucia kerk, aanwezig schilderij van deze schilder, die een inspiratiebron was voor het camera obscura effect van Rembrandt. Echt prachtig. En toen, uiteindelijk rond half vier, zijn we op pad gegaan naar ons verblijf voor de komende twee dagen, het President Park hotel in Aci Castello, zo’n 15 kilometer boven Catania. Ons volgende doel, en daarna naar de Etna, beide vanuit hier prima te bereizen. En met een prachtzwembad, om het vakantiegevoel van vanmorgen weer te benadrukken.
De gemiddelde temperatuur was vandaag 30 graden, met uitschieters naar 35 graden.
De video van de dag is:
Geplaatst inDe Reis|Reacties uitgeschakeld voor Dag 9
Vanmorgen stond de wekker, want we hadden het plan opgevat om met de ferry naar Malta te gaan. Gisteren al de kaarten gekocht, en aangezien de boot om kwart over negen ging, en we een uur van te voren aanwezig moesten zijn, moesten we er vroeg uit. Te meer we een pracht van een appartement voor twee dagen hebben geboekt, met privé parkeerplaats waar de auto zo mooi staat dat we tegen elkaar zeiden, we lopen wel naar de boot, zo’n tweeënhalve kilometer. Onderweg tijdens die wandeling haalden we een echtpaar in die ook duidelijk richting de haven liep, en een Team NL koffer meesleepten. Een echtpaar uit Nieuwegein waar we leuk mee op zijn gelopen en onze beider ervaringen over Sicilië hebben gedeeld. Ook zij waren overenthousiast en gingen nu nog voor drie dagen naar Malta, alvorens daarvandaan terug te vliegen naar Nederland. De verbinding die we namen is nog geen jaar in gebruik, en de boot de Saint John Paul zelfs nog jonger, van februari 2019.
Op Malta aangekomen zijn we richting Waterfront gelopen en hebben daar tickets voor de Hop-On Hop-Off zuid route gekocht. Daarmee zijn we al met al een kleine drie uur onderweg geweest, en hebben we veel gezien en geleerd over Malta, onder ander de heerlijkste recepten. Weer aangekomen bij het Waterfront hebben we iets wat tussen lunch en diner invalt gegeten bij het Hard Rock Café. De enige die we op deze trip tegen zullen komen. Daarna nog met de lift omhoog waarvandaan je ook prachtig zicht hebt op de havens en de Tre Cittá, Vittoriosa,SengleaenCospicua. En op Valletta en Floriana uiteraard. Om half zeven ging de ferry weer terug naar Pozzallo, waar we om kwart over acht weer aankwamen.
De temperatuur was vandaag gemiddeld 29 graden, maar wel grotendeels onbewolkt, en weinig schaduw.
De video van de dag is de inzending van Malta voor het laatste songfestival:
Geplaatst inDe Reis|Reacties uitgeschakeld voor Dag 8
Na een heerlijk diner gisteren bij Il Molo in San Leone, en een verkwikkende nacht in weer een fantastische B&B zijn we vanmorgen vertrokken richting het binnenland, naar Enna. Na zo’n uur rijden, al had de routeplanner het over anderhalf, maar er blijkt een prachtige snelweg al deels aangelegd, kwamen we in Enna aan, Na eerst twee keer rond te hebben gereden, want dat is wel een ding hier, een parkeerplek vinden, konden we dan toch door Enna beginnen te dwalen. En zijn we op pad gegaan naar de Torre de Federico, de toren van Frederik, dit is een toren van 24 meter hoog op een berg middenin Enna, die een prachtig uitzicht over de stad en de omgeving bied. Hierna weer door, richting Ragusa en Modica. Ondanks dat we in de ochtend een half uur hadden gewonnen besloten we toch om Ragusa links te laten liggen en in een keer door te rijden naar Modica. Hier weer twee rondjes rijden, maar toen hadden we toch een mooie parkeer plek gevonden en zijn we op pad gegaan naar de Duomo. Uiteraard wel met onderweg een terras voor een koffie, en dit keer een bevroren Tiramisu, heerlijk. Ten overvloede, ook in Enna hebben we een terras niet versmaadt. En vervolgens zijn we tegen vijf uur op pad gegaan naar Pozzallo. Vanuit deze plaats vertrekt een boot naar Malta, waar we morgen een dag door gaan brengen. De kaartjes voor de boot zijn al gekocht. Ook hier in Pozzallo hebben we weer een pracht appartement tot onze beschikking, waar we dus twee nachten blijven.
De temperatuur vandaag was gemiddeld ongeveer 25 graden.
De video van de dag is:
Geplaatst inDe Reis|Reacties uitgeschakeld voor Dag 7
Vanmorgen tot half negen uitgeslapen,en daarna tot de ontdekking komen dat we inderdaad, zoals we al dachten, de enige gasten waren. Desondanks was het ontbijt weer prima. Daarna op pad. Zoals gezegd zaten we tussen Trapani en Marsala, en deze streek staat bekend om de zoutwinning uit zee. We zijn dus ook naar een zout museum gegaan, en ons daar laten informeren over dit geheel. Na het hele zout verhaal weer door, richting Selinunte, dit is een oude Griekse nederzetting, waar nog een aantal tempels bewaard zijn gebleven, de Akropolis in Athene zeg maar, maar dan op Sicilië. Na ook hier een uur te hebben rondgelopen zijn we na een lichte lunch, op pad gegaan naar La Scala dei Turchi, vertaald, de Turkse trappen, dit is een stuk kalkstenen kust, die dusdanig zijn uitgesleten dat het trappen lijken, en ten tijde van de Turkse invallen op Sicilië kon je je er ook prima verstoppen in de grotten, vandaar de naam. Maar de trappen zelf bleken alleen via een uitgebreide omweg over het strand bereikbaar, dus hebben we ons enkel gehouden aan de panoramische uitzichten erop. Hierna zijn we verder doorgereden naar de Vallei der Tempels, eveneens een Griekse overlevering, met nog meer tempels dan in Selinunte. Totale lengte van de eerste naar de laatste tempel is 3,5 km. En weer terug, nu zijn er slimme taxi chauffeurs die je voor 3 euro naar het einde brengen, waarna je maar eenmaal die 3,5 km hoeft afleggen. Een keer raden wat wij hebben gedaan. Maar ook hier weer, echt schitterende, bijna geheel bewaard gebleven tempels, dus met een al met al dikke anderhalf uur sjouwen waren we weer terug bij de auto, en zijn we een hotel gaan opzoeken. En ook vandaag zitten we weer in een prachtig resort, weliswaar wel met meerdere gasten dit keer, maar daar hebben we geen last van.
De gemiddelde temperatuur was vandaag zo’n 27 graden.
Vanmorgen om acht uur wakker en opgestaan. Wederom was het ontbijt goed, en veels te veel. Na alle ochtendlijke plichtplegingen, zoals gezegd, ontbijt, koffers naar de auto brengen, afscheid van de hostess, of host uiteraard, nemen, op weg voor nieuwe avonturen. Ditmaal ging de route allereerst naar Corleone. Voor velen een bekende klank, Don Corleone uiteraard. Nu wil het verhaal dat deze naam niet zomaar is gekozen, de Camorra hield zich daadwerkelijk in Corleone op, zo is de Capo di tutti Capi Toto Riina hier in de omgeving gearresteerd, en veel meer kopstukken. Het is een prachtverhaal dat men nu de stichting No more Mafia heeft, een stichting die alle van de camorra in beslag genomen goederen beheerd, en uitbesteed aan anderen. Zo kun je in de buurt van Corleone in een Bed and Breakfast overnachten die een tijdlang in het bezit van de eerder genoemde Toto Riina is geweest. Wij troffen er alleen een plaatselijke marathon aan die vandaag werd gelopen. Maar met een goede cappucino en espresso op het terras is dat ook prima te doen. Daarná door naar Sambuca di Sicilia. Een plaatsnaam die zelfs in de verste verte niets met het welbekende drankje van doen heeft. Sambuca is de Italiaanse benaming voor vlierbessen, een van de belangrijkste ingredienten van het drankje, maar ook veel voorkomend in deze omgeving. Dat is dus de enige overeenkomst. maar wel leuk om te vertellen in dit geval is dat de burgemeester, om leegstand tegen te gaan huizen in dit plaatsje regelmatig voor een euro te koop aanbiedt. De adder onder het gras is dat de verbouwingskosten er uiteraard nog bijkomen, en als je niet binnen een jaar intrek hebt genomen, vervalt het huis weer aan de gemeente. We hebben dus even rond gekeken, maar helaas, niets van onze goesting. Alleen een pracht van een pand waar de banketbakker al domicilie hield. Dus hebben we daar maar een Cannolo genomen, een heerlijke met ricotta gevulde rol van koekdeeg, misschien nog beter, zie https://nl.wikipedia.org/wiki/Cannoli. Daarna zijn we op pad gegaan naar Trapani en Erice. Erice is een dorpje op een berg boven Trapani, je kunt er met de auto heen, maar zie dan maar je auto kwijt te raken. Je kunt ook met de kabelbaan, en dus hebben we dat gedaan. Erice is een prachtig oud dorpje waar je alleen al een halve dag kunt doorbrengen. Daarna via de supermarkt naar onze volgende overnachting. De keus is dit keer gevallen op Borgo Pide, een klein resort zo’n 15 kilomter onder Trapani. Het blijkt dat we de enige bezoekers zijn vandaag, dus niets anders om ons heen, dan fruit-, en olijfbomen, Marsala wijnstruiken en een pracht van een privé zwembad. We hebben net nog heerlijk gedineerd bij Torre di Nubia, en maken ons nu weer klaar voor de nacht.
De gemiddelde dagtemperatuur was wederom ongeveer 29 graden
