Chicago laat je niet los, letterlijk en figuurlijk. Want toen we vanochtend onze huurauto wilden ophalen, bleek er geen minivan aanwezig op de lokatie. We waren er al om 8 uur, en de auto zou om tien uur beschikbaar zijn. In plaats van onderweg te ontbijten, hebben we dat dus nog in Chicago gedaan. Bij een tentje waar de eieren en pancakes vergezeld werden door een steak. Je blijft je verbazen.
Helaas was er ook om tien uur geen auto. Het papierwerk was al wel geregeld en een auto zou onderweg zijn. Wij naar de garage, die helemaal leeg bleek. Daar kregen we te horen dat er vanwege (niet bekende) omstandigheden op het vliegveld een dag eerder alle auto’s waren verhuurd. Wij natuurlijk boos en bezorgd. Tegelijkertijd heeft het verhuurbedrijf er alles aan gedaan om ons aan een auto te helpen. Rond half twaalf konden we eindelijk op weg naar Milwaukee in onze chrysler minivan, van alle gemakken voorzien. En zijn we gecompenseerd doordat we de dropoff kosten niet hoefden betalen.
Juist deze dag had een vol programma, maar door het tijdverlies hebben we enkele aanpassingen moeten doen. Ten eerste werd het een keuze tussen Harley Davidson en Miller. Het werd de eerste, omdat ieder van ons al wel eens een rondleiding door een brouwerij heeft gehad. In het HD museum staat de grootste collectie motoren ter wereld. Het geeft een overzicht van de modellen door de jaren heen, waar ze allemaal voor werden gebruikt en uiteraard kun je ook op een plaatsnemen voor een foto.
Na dit museumbezoek rijden we door naar Madison, de hoofdstad van Wisconsin. Onderweg stoppen we bij een Walmart voor wat noodzakelijke inkopen, zoals een koelbox en bijbehorende inhoud. Het is dan al laat in de middag en we moeten nog ruim twee uur rijden naar onze eindbestemming.
Dit laatste stuk van vandaag voert ons door een prachtig landschap. Het is heuvelachtig boerenland, met uitgestrekte graan- en maisvelden en daar tussenin enorme boerenbedrijven. Wisconsin is tenslotte de dairy state. We rijden over bochtige interstates en highways, terwijl het steeds donkerder wordt. Als we er bijna zijn moeten we vanwege een kapotte brug ook nog een stukje omrijden. Maar om half negen steken we de Mississippi over en rijden Lansing binnen, waar we al een hotel hadden geboekt.
Hoewel we moe zijn lopen we, in eerste instantie zonder Klaas die uit wil rusten van de rit, nog even Lansing in. Het is een typisch Amerikaans plaatsje. Zo’n stadje waarvan er zoveel zijn en waar uiteindelijk wordt bepaald wie de nieuwe president wordt. Een hoofdstraat met wat detailhandel, kroegen en restaurants, een pompstation en een spoorlijn dwars door de stad. We gaan een bar binnen waar ze ook nog appetizers serveren. Het is er druk en gezellig. En het is karaoke avond. Bene mag de zaak niet verlaten voordat hij heeft gezongen, en hij laat zich niet kennen. Hier wordt niet geoordeeld zegt de barvrouw. Het wordt Ring of Fire van Johnny Cash. Omdat Klaas dit niet mag missen wordt hij alsnog opgehaald. Want karaoke en een bar, daar hoort Klaas natuurlijk bij.
En zo eindigt ook deze dag toch weer top.
Een steak bij je jumbo pancakes, ja ook wij zijn nog regelmatig verrast.
De motor uit Easy Rider. In ‘t Harley Davidson museum
Zomaar een café in Iowa, heerlijke taco’s en fajita’s, prachtige karaoke en met recht wat je een tapkast mag noemen …
En de song of the day is: