We zouden vandaag rechtstreeks van Marquette naar Saint Ignace hebben kunnen rijden, maar gelukkig hebben we een omweg gemaakt. Eerst rijden we een kleine twee uur, over ongeveer één lange rechte weg en dan een stukje over zogenaamde countrywegen. Onze huurauto heeft als gevolg daarvan nu echt een wasbeurt nodig. De route was verder zoals gezegd nogal saai, maar de bestemming niet. Dit was Oswalds Bear Farm. Hier worden zwarte beren in hun natuurlijke habitat gehouden. Er zijn twee gebieden, voor vrouwtjes en mannetjes. Daarnaast zijn er kleine beertjes, de cubs, waarmee je eventueel ook op de foto kan. Je kunt hier leren over hoe de jonge beertjes opgevangen worden, opgevoed tot ze volwassen zijn en de zorg die nodig is om zwarte beren en hun omgeving te beschermen.
Na de middag vertrekken we naar de Tahquamenon Falls. We hebben gelezen dat dit de grootste watervallen zijn ten westen van de Niagara. Daar rijden we graag een uurtje voor om.
We komen eerst bij de zogenaamde Upper Falls. Het is werkelijk prachtig om te zien, vooral door de kleuren. Er zijn verschillende uitkijkpunten, en uiteindelijk brengt een trap met 94 treden je naar de watervallen zelf. Je kunt ze bijna aanraken.
De Lower Falls, waar we na de lunch nog gaan kijken, vallen hierbij in het niet. Maar ook hier genieten we van het uitzicht en het natuurschoon.
Vanaf hier rijden we dus naar Saint Ignace. Dit plaatsje ligt op het puntje van het bovenste schiereiland van Michigan. Dit puntje wordt dmv een brug verbonden met het onderste schiereiland. En hier komen ook twee meren bij elkaar. Lake Michigan en Lake Huron. We hebben een hotelkamer met uitzicht op de laatste en het lijkt de perfecte plek om een rustdagje in te lassen.
Zwarte beer bij Oswalds Bear Farm
Viervoudige selfie bij de Tahquamenon Falls
De Tahquamenon Falls (Upper Falls)
Uitzicht op de hotelkamer in Saint Ignace
De song of the day is: