We hadden gisteren yoghurtjes en bananen gehaald voor het ontbijt. Maar toen we vanmorgen wakker werden vonden we een berichtje van de host dat ze naar de bakker was en terug zou komen met versgebakken donuts, die we onder het genot van een kop koffie met hun samen konden opeten. Helaas waren de donuts uitverkocht, maar waren er nog meer dan genoeg brownies, dus werd dat ons ontbijt. Daarna zijn we zoals gisteren gezegd naar Indianapolis gegaan om downtown te verkennen. Maar zo snel we de parkeergarage uitstapten viel het ons op dat erg veel mensen dezelfde kant opliepen. Alsof er iets stond te gebeuren. En dat bleek dus ook zo. Op de zaterdag voor de race is de Drivers Parade in de binnenstad van Indianapolis. Dus we hebben een mooi plekje opgezocht en erg genoten van de, ook nu weer, erg Amerikaanse parade. En we hebben uiteraard Rinus Veekay in het Nederlands aangemoedigd. Leuk om te zien dat ie ons boven het geluid uit hoorde en extra naar ons zwaaide. Daarna toch nog maar een beetje rondgeslenterd, en ondertussen ook gezocht naar Veekay Street, elke coureur krijgt namelijk rond de race een eigen stuk straat downtown. Toen we deze hadden gevonden en gefotografeerd, kwam er een groepje aan die elkaar met het bord op de foto zette, dus toen ik in het Nederlands vroeg of ik ze allemaal tegelijk met het bord op de foto moest zetten zei de vader van Rinus, want die was het onder andere, graag. Daarna zijn wij ook nog met Marijn zelf op de foto gegaan. Uiteindelijk toch nog wat kleine boodschapjes gedaan, met als belangrijkste aankoop een doorzichtige tas, iets wat we al wel eerder, in LA bij de NFL game hadden gezien, en nu ook voor het concert waar we kaarten voor gekocht hadden verplicht was. De beveiliging kan zo snel zien wat je in je tas hebt. Het concert was fabuleus. Hoofdact was Dierks Bentley, en het bijprogramma bestond uit twee artiesten die we nog niet konden, maar zoals Margreet bij de vrouwelijke artiest zei, als ze in de Oosterpoort komt ga ik heen. De artiesten heten Dillon Carmichael en Ashley McBride. Het is half twaalf als ik dit tik, dus we gaan nu snel naar bed, want morgen erg vroeg gaat de wekker voor het hoofdmenu, the Greatest Spectacle in Racing, de Indy 500.
De video van de dag, het nummer dat me, gelijk toen ik het de eerste keer hoorde, pakte: