Daytona 500

Vandaag dan de dag waar deze trip eigenlijk om begonnen is, de Daytona500. We starten rustig op en zitten dan zo rond 10.30 uur in de auto op weg naar het hotel waar we deze nacht zullen verblijven. Daar leveren we alvast onze koffers af. Gelukkig breekt ook een voorzichtig zonnetje door, na twee dagen regen wel heel fijn. Dan richting circuit, of beter gezegd, richting parkeerplaats. Op zo’n 7 kilometer van het circuit is een enorm weiland beschikbaar gesteld waar je gratis je auto kan parkeren en er shuttlebussen geregeld zijn die je naar het circuit vervoeren. Grappig detail: het zijn authentieke, Amerikaanse, gele schoolbussen. Deze brengen ons in 10 minuutjes naar de plek van bestemming. Ondanks dat het 4 uur voor de start is, is het best al druk. We zoeken onze zitplaatsen en dan begint het grote wachten. Maar zoals eerder vermeld, met het zonnetje erbij is dat geen straf. Een uur voor de start begint men met het voorstellen van de 40 rijders, er vliegt meermaals een squadron van 6 gevechtsvliegtuigen over, een dominee spreekt een gebed uit en uiteraard wordt het volkslied gezongen. Rond 16.30 uur gaat de race onder luid gejuich van de toeschouwers van start. Er gebeurd niet zo heel veel tot rondje 190 (van de 200). Toen kwam, the big one, zoals dat genoemd wordt. Bij de crash waren in totaal zo’n 15 auto’s betrokken. Na wat oplapwerk kon een groot deel de race weer vervolgen. Aan het begin van de laatste ronde opnieuw een crash, maar dit had geen gevolgen voor de winnaar, William Byron. Toen begon voor ons de uitdaging weer bij onze auto te komen. We hebben snel de plek gevonden waar de shuttlebussen komen en we zijn niet de enigen. Al met al duurt het ongeveer drie kwartier voordat we in de bus zitten die ons naar de parkeerplaats brengt. Daar aangekomen nog enig zoekwerk naar de auto, maar ook dat komt goed. Redelijk makkelijk bereiken we de snelweg richting hotel. Hiermee komt onze vakantie en dus ook dit blog ten einde. Morgen overdag gaan we Orlando nog even in, nog geen vastomlijnde plannen. We vliegen om 19.00 uur, lokale tijd, terug naar Schiphol waar we volgende ochtend rond 10:00 uur landen.

Video van de Dag

Vandaag zou de dag worden waar de reis om begonnen was, de dag van de Daytona500. Maar, zoals al gemeld, het regent hier al twee dagen, en jawel, vanmorgen om half tien plaatselijke tijd BREAKING News, men heeft besloten de race uit te stellen tot morgenmiddag vier uur. En dan worden wij al geacht op het vliegveld te zijn, de vlucht vertrekt om zeven uur. Teleurstelling uiteraard, maar aan het weer kun je niets veranderen. Toch keken we elkaar even aan, en stelde Bene de vraag, toch eens kijken of we een dag later kunnen vliegen? Dat betekent ook hotel bijboeken, huurauto dag verlengen, en parkeren op Schiphol. Toch kijken, en het blijkt dat we voor €2,92 totaal de vlucht kunnen verplaatsen. Een hotel is ook snel gevonden, en één telefoontje naar Alamo en ook de auto is een dag langer voor ons. Met andere woorden, we gaan alsnog naar de Daytona500, al is het dan een dag later. Dat betekent ook dat we de rest van de dag verder niets hebben en dus doen we wat voor morgen op de planning stond, shoppen. Ook omdat naast de huurauto, het hotel en de vlucht de meegenomen onderbroeken niet voldoende zijn ;-). En dus rijden we naar de Florida Mall en brengen daar het grootste deel van de dag door. We hadden gelukkig beiden nog 10 kilo kofferruimte, laat ik het daar maar bij laten. Na de mall besluiten we naar een Walmart te gaan voor de benodigde boodschappen en daarna te gaan eten bij Bubba Gump Co. Maar wat blijkt, zij zitten op het Universal complex en de parkeergarage daar kosten $30,00 per dag, maar na zes uur ’s avonds is het gratis. We arriveren om vijf over vijf, en dat zou betekenen dat we $30,00 voor vijfenvijftig minuten zouden moeten betalen, Amsterdam, eat your heart out. Dat doen we dus niet, we kijken wel of we het uur ergens anders door kunnen brengen, dan komen we wel terug. En dan zien we een Red Lobster, ook een prima keten, en dus zijn de plannen snel gewijzigd. En nu zijn we weer bij ons Tiny House en typen dit verhaal, herschikken de koffers alvast, en kijken uit naar morgen.

Video van de Dag, deze song is wat we de afgelopen dagen het vaakst op de diverse zenders waar we naar luisterden

Ondanks de regen die vandaag de hele dag valt hebben we toch al onze plannen uit kunnen voeren. We beginnen de dag bij de Walmart waar we twee paraplu’s en twee poncho’s kopen, naast nog wat andere dingen. Ook eten we een broodje bij Subway. Dan zetten we koers naar Kennedy Space Center, en zowaar, hoe dichterbij we komen, hoe droger het wordt. Dat hebben waarschijnlijk meer Amerikanen ook gemerkt want 2 kilometer voor de parkeerplaats staan we al in de file. Maar goed als we uiteindelijk ter plaatse en binnen zijn is het wel druk, maar de rijen voor de diverse attracties zijn te overzien. We lopen naar de bussen die je naar het Apollo \ Saturn V center brengen waar de originele raketten ten toon worden gesteld, en uiteraard de patriottische filmpjes worden getoond. Hierna nemen we de bus terug, en eten snel (nou ja, dat was de bedoeling, uiteindelijk moesten we een half uur wachten voor we bij Starbucks aan de beurt waren) een Banana, Walnut and Pecal loafbread met een cappucino. Daarna gaan we nog naar het Atlantis center, hier is de Space Shuttle Atlantis tentoongesteld en kun je ook een lancering van de space shuttle zelf beleven. We rijden tegen half vijf terug naar Orlando, kleden ons om en gaan zo’n 25 kilometer noordwaarts. Naar een concert van Willie Nelson. Ondanks z’n 90 jaar is z’n stem en gitaarspel nog steeds fantastisch. En nu maar hopen dat onze plannen voor morgen, de Daytona 500 ook door kunnen gaan.

Video van de Dag

We doen rustig aan vandaag, het geplande bezoek aan Kennedy Space Center hebben we verplaatst naar morgen in verband met de tijd die we daar nodig hebben. En dus is vandaag een pure reisdag. Eerst ontbijten we bij de buren, Country Ham ‘N Eggs, en na dit heerlijke ontbijt rijden we tot Palm Beach langs de kust. Vlak voor Palm Beach hebben we een snelle sneakpeak op Mar-a-Lago, het verblijf van Trump. Na Palm Beach stellen we de Tom Tom in zonder tol- en snelwegen, en rijden we door het binnenland richting Orlando, FL. We arriveren rond half zes bij ons verblijf voor de laatste drie nachten, een Tiny Home. Hopelijk zijn de weersvoorspellingen hier als in Nederland want dan valt het nog mee met de voorspelde regen, maar men spreekt al over het uitstellen van de Daytona 500 race zondag. Laten we duimen dat dat niet gebeurd.

Video van de Dag. Omdat vandaag niet veel is gebeurd trakteren we op twee video’s van de dag, we konden namelijk slecht kiezen. Het moest iets met auto’s of lange ritten te maken hebben, en beide video’s kwamen in aanmerking

We doen ’s morgens rustig aan en storten ons rond kwart over negen in de ochtendspits. Onder normale omstandigheden zou het ongeveer 35 minuten kosten naar Bayside, waar de Hop On Hop Off bus vertrekt. Maar nu kost het ons een uur en tien minuten. We nemen de Hop On Hop Off omdat we weten dat één dag niet genoeg is voor Miami en dus gaan we de snelle versie doen, en komen we ooit nog wel eens terug en nemen meer tijd. De eerste vier haltes van de bus zijn in Miami Beach, en we gaan er bij de derde uit. Op loopafstand van die halte is het Miami Beach Holocaust Memorial. Een zeer indrukwekkend monument. Voor we weer op de bus stappen eten we een snelle maar lekkere chicken burger en daarna rijden we verder. We overwegen om ook in Little Havana uit te stappen, maar door omstandigheden ontbreekt de tijd. We bekijken ook deze wijk dus vanaf de bus. Een van de omstandigheden is dat bij onze overnachting voor vanavond alleen personeel aanwezig is tijdens kantooruren, en de andere is dat we tickets hebben voor de vriendschappelijke wedstrijd Inter Miami CF tegen Newell Old Boys, de Argentijnse club waar Lionel Messi met voetballen begon. De wedstrijd begint om half acht, en inclusief parkeerplek zoeken en iets eten nemen we ruim de tijd om heen te gaan. Ook nu weer rekening houdend met de avondspits. De wedstrijd eindigt in 1-1 en zowel Messi als Suarez doen 65 minuten mee. Jordi Alba zelfs 70 minuten en Busquets de hele wedstrijd. Bijzonder om mee te maken. Alles draait om sterspeler Messi. In de fanshop zijn dan ook alleen maar shirts met zijn naam erop te koop. Bene kan zich bedwingen en dat is maar goed ook, nu hebben we gelukkig de rest van de trip ook nog budget voor andere zaken ;-). Morgen een reisdag voor de boeg. We gaan naar Orlando, hier verblijven we tot en maandag in een tiny house.

Video van de Dag

We konden gisteravond al een eerste blik op Key West werpen en wat we zagen beviel ons. Dus vanochtend na het ontbijt opnieuw aan de wandel. Ons doel was het markeerpunt van het meest zuidelijke plekje van het Amerikaanse vasteland. Daar aangekomen in de rij, jawel, om een foto te maken. We slenteren met een omweg terug naar het hotel. De sfeer is een beetje hippie-achtig en erg open-minded. Rond 10.30 uur rijden we naar onze volgende stop, het Bahia Honda State Park. Hier vind je de overblijfselen van de Flagler Railroad. Henry Flagler, een entrepreneur, die eind 19e eeuw zijn fortuin vergaarde, zag het belang van een verbinding tussen Miami en Key West. Met de bouw van de treinverbinding werd in 1905 begonnen en deze werd in 1912 voltooid. Helaas werd een groot deel van de treinverbinding verwoest door een orkaan in 1935. De overblijfselen kan je nu van een afstandje bekijken. Ook nog even met de voetjes in de Atlantische Oceaan gestaan. (best fris) Een snelle lunch en we rijden door naar Robbie’s in Islamorada. Daar is een soort atractiepark gerealiseerd waar je kan snorkelen, met een vissersboot mee kan, een jetski kan huren. Kortom alles met het thema water. Waar deze Robbie vooral beroemd mee is geworden is dat je voor $5,- een emmertje met vis (bait=aas) kan kopen en deze kan voeren aan tarpons, dat zijn oeroude, grote oceaanvissen. Wat het leuk maakt zijn de pelikanen die er werkelijk alles aan doen om deze makkelijke maaltijd voor zichzelf te bemachtigen. Ze jatten de bait uit de emmertjes van nietsvermoedende mensen. Of grissen de bait uit de hand nog voor de tarpon de vis te pakken heeft. Om dit alles te voorkomen lopen er mannen rond die de pelikanen proberen te verjagen. Met weing succes overigens. Maar wel kostelijk om deze strijd te aanschouwen. De overnachting wordt geboekt in Miami, waar we morgen gaan rondkijken. We dineren heerlijk bij een Cubaans restaurant.

Video van de dag

Rond acht uur opgestaan, de dagelijkse routines doorlopen, echter zonder ontbijt. Wel koffie. Tegen negen uur in de auto en de Tom Tom ingesteld op een Airboat Ride op zo’n twee uur rijden. Onderweg goed opletten voor een ontbijtgelegenheid en dat wordt uiteindelijk een Skillets waar Margreet een Two fruits Pancakes neemt en Bene een Advocado Benedict. Na dit heerlijke ontbijt weer verder. We arriveren in de buurt waar de gekozen Airboat zou moeten vertrekken, maar alles wat we zien, geen airboats. Gelukkig zagen we op weg ernaar toe wel, zo’n zes mile eerder een andere maatschappij en dus rijden we een stukje terug en kopen hier twee tickets. We hebben mazzel want we zien net een boot vertrekken en dat betekent dat we als eerste onze boot op kunnen en dus voorin kunnen zitten. Het is een heerlijke tocht over de Everglades, en we zien alligators, vogels en schildpadden. Daarna stellen we de routeplanner in op Key West, en gaan op pad. Dit is een rit van zo’n drieënhalf uur. We vinden een “betaalbaar” hotel in de Old Town. Tegen zeven uur lopen we naar Duval Street en gaan dineren bij het Hard Rock Café.

Video van de dag

Ondanks de jetlag nemen we de gok niet en zetten de wekker om 6:00 uur. Dat is wel nodig, want we wisselen slapen en waken nog steeds af, maar beide worden we door de wekker gewekt. Douchen, koffers pakken en om 7:00 uur in de auto richting de Park Entrance van het Myakka River State Park. Deze gaat om 8:00 uur open, en dan begint de verdeling van de 30 dagvergunningen om naar de Deep Hole te hiken. En daar willen we vroeg bij zijn om deze niet mis te lopen. We bemachtigen elk een vergunning en beginnen aan de kleine 4 kilometer hike naar een deel van het Lower Myakka River Lake, de Deep Hole. Hier zwemmen veel alligators en als je een beetje geluk hebt liggen ze massaal te zonnen.
Wij treffen een zevental die dichtbij de kant in het water liggen.
We genieten van de rust die deze hele omgeving uitstraalt, ook op de hike terug. Daarna rijden we door het State Park naar het Upper Lake, en zien ook hier nog een paar alligators, en allerlei vogels.
Na de middag zetten we koers naar Fort Myers Beach. Hier is eind september 2022 hurricane Ian recht overheen gekomen, en je ziet nu nog de trieste gevolgen van deze hurricane. Saillant detail, terwijl we door deze plaats rijden op zoek naar een parkeerplek horen we op het nieuws het heugelijke feit dat een restaurant na deze hurricane vandaag net weer zijn deuren geopend heeft. Vanuit Fort Myers rijden we nog een kleine 30 kilometer verder naar Bonita Spring. We hebben daar een motel met de naam Buffalo Chip’s Ranch House Motel. De naam had een belletje moeten rinkelen. Het blijkt een motel dat aan een Buffalo Wings restaurant vastzit. En je wil niet geloven hoe druk het zelfs op maandagavond is. We mengen ons op het Tiki terras met live muziek tussen de gasten, eten en drinken heerlijk en vermaken ons prima. Ook lopen we aan de overkant van de weg nog de Universal Supermarket binnen. En dat blijkt voor ons beiden een kadootje. Een puur op Mexicanen gerichte supermarkt. Fantastisch.

Video van de dag, in tegenstelling tot Piet zien wij nu al twee dagen de Golf van Mexico

Gisteravond om 21.00 uur plat en vanochtend om 6.45 uuur weer wakker.  Prima eerste nacht en door het vroege tijdstip  van wakker worden hebben we nog wat aan de dag. Rond 9.00 uur zitten we in de auto richting Dinosaur World. Een themapark over, jawel, dinosauriërs. Erg leuk en informatief opgezet. Na zo’n drie kwartier zijn we uitgekeken en rijden via Tampa naar Clearwater.

Hier gaan we proberen om een plekje te bemachtigen op de Little Toot Dolphin Adventure boot. Online alles uitverkocht voor vandaag zien we, maar wie niet waagt die niet wint, dus we melden ons bij hun stand in de haven en hebben geluk. We kunnen nog mee met de boottocht om 13.00 uur. Eerst nog een snelle lunch en dan kunnen we aan boord. De tocht van ongeveer anderhalf uur is fantastisch. We zien een aantal dolfijnen en het lukt zelfs om ze te fotograferen. Al met al een geslaagde middag.

Onze eindbestemming voor vandaag is Sarasota, hier hebben we een appartement geboekt bij het Siesta Key Palms Resort. Op de rit daar naar toe maken we nog een stop bij John’s Pass Village. We slenteren wat over de boulevard en neuzen in de vele winkeltjes aldaar. Dan weer door, want het is vanavond Super Bowl avond (American Football). We zien het eerste kwart tijdens ons diner bij Applebee’s.  Alle tv’s staan op de sportzender, dus we missen niks. De rest van de wedstrijd zien we in ons appartement.

Video vande dag

We zijn op tijd op Schiphol, en ook het vliegtuig vertrekt op tijd. We worden heerlijk verwend en de films zijn prachtig. Om kwart over vier Amerikaanse tijd landen we op Orlando, FL en we zijn zowaar de tweede die door Immigrations kunnen. Dit verloopt ook weer soepel, het is tenslotte de derde entry op deze ESTA. We zijn zo snel door Immigrations dat we vervolgens een kwartier op onze koffers moeten wachten. Maar als die er ook zijn is het op naar de Car Rent voor een dikke Ford Pickup en naar de Visitor Toll Pass stand voor en VST. Dit is de goedkoopste en simpelste manier van tol betalen in Florida. We rijden naar onze eerste overnachting in Bartow, en hebben toch nog een kwartier vertraging door files ter hoogte van de diverse pretparken. Nog even naar de Walmart voor de eerste inkopen, en vervolgens gaan we heerlijk onder zeil. Op naar de eerste avonturen morgen.

Video van de dag