Dag 17

De laatste blog alweer. Morgen vliegen we terug naar Bremen via Chicago en Schiphol. Maar eerst vandaag nog de laatste loodjes. We doen ‘s morgens rustig aan, en gaan na de middag naar de laatst geplande plek. Het Martin Luther King Jr. National Park. Dit is op de plek waar hij is geboren, bij de kerk waar hij predikte, en ook de plaats waar hij ligt begraven. M.a.w. toch weer een erg indrukwekkende plek. We gaan eerst naar het Visitor Center waar een expositie over de man is ingericht, daarna wandelen we naar zijn geboortehuis, en uiteindelijk richting zijn graf. We gaan daarna weer terug naar het appartement waar Bernard en Ria lekker blijven en Bene en Margreet een Starbucks bezoeken. Ik zal niet te veel uitweiden over dit tochtje, maar dat het zo’n anderhalf uur duurde, en we het Marriot en Hilton hotel grotendeels hebben gezien kan ik wel verklappen. We sluiten het blog bij deze af, en hopen dat jullie weer net zo hebben meegenoten van onze reis als wij hetzelf hebben beleefd.

De video van de dag is van Elvis en verwijst naar Martin Luther King’s “I have a Dream” speech, en is opgenomen zo’n twee maand na de aanslag. De cirkel is rond.

Elvis Presley – If I Can Dream
Geplaatst in De Reis | 1 reactie

Dag 16

Zoals gisteren al gemeld is het nog een klein stukje naar ons laatste appartement in Atlanta. We overbruggen die 130 kilometer en nog ietsje extra om naar Stone Mountain Park te rijden. Dit ligt zo’n 20 kilometer oostelijk van Atlanta. Stone Mountain Park is een park rondom een enorm hoge rots, in die rots is het grootste bas-reliëfkunstwerk ter wereld uitgehouwen. Het werk, voltooid in 1972, toont drie leiders van de Confederacy, Jefferson Davis, Robert E. Lee en Thomas J. “Stonewall” Jackson. We zijn het alle vier eens dat het zeer imposant is. Na enige tijd stappen we weer in de auto en rijden naar The World of Coca Cola bij het Centennial Park, hartje Atlanta. We parkeren in de parkeergarage en kopen tickets voor deze groots opgezette reclameuiting van Coca Cola. Omdat we, toen we naar buiten kwamen nog een uur hadden voor we in het appartement konden gaan we eerst nog wat boodschappen doen zodat Bernard weer heerlijk kan koken, gebakken aardappelen, sperziebonen en een varkenshaasje, en gaan dan naar het appartement. Bene en Margreet kopen nog een mooie extra tas voor de terugreis ;-). Bij het appartement hoort een toegewezen parkeerplaats, maar door misverstanden met de eigenaar van het appartement is het in het begin onduidelijk welke voor ons is. Dit wordt echter ook opgelost en we nemen onze intrek voor de laatste twee nachten. Na het eten neemt Margreet het initiatief om een wandeling te gaan maken. Bene en Bernard vergezellen haar richting Centennial Park, en weer terug.

De video van de dag:

The Andrew Sisters – Rum and Coca Cola
Geplaatst in De Reis | Reacties uitgeschakeld voor Dag 16

Dag 15

Het is prachtig weer als we voor de tweede keer wakker worden. Tweede keer? zal je vragen, ja, tweede keer, want er is een stel dat het rond vijf uur in de nacht nodig vond voor de deur hun hele liefdesleven te bespreken. Stel je bij de vrouw Laverne uit Empty Nest voor en je hebt een beeld. Maar goed, het is prachtig weer, dus gaan we na ‘t ontbijt naar Biloxi Beach. We lopen er een beetje rond, doen de voetjes in de Golf van Mexico (lekker warm water, minstens 20 graden) en maken wat foto’s. Toch waait het iets te hard om te lang aan zee te blijven dus gaan we na een uurtje aan de rit. We besluiten er vandaag een reisdag van te maken, dat houdt in dat we zoals gepland naar Selma rijden, daar stil staan bij de Edmund Pettis Bridge, maar aangezien ook dat in een kwartiertje bekeken is rijden we nog een dikke 200 kilometer verder. Daardoor zijn we nu in LaGrange, GA, en hoeven we morgen nog maar een kleine 125 kilometer naar Atlanta, GA. We doen wat boodschappen, en omdat we vandaag ook weer de tijdsgrens van Central Time naar Eastern Time overschrijden en we dientengevolge weer een uur inleveren is het al half acht als we bij de Walmart zijn. We besluiten elk voor zich een magnetron maaltijd te kopen want de kamers blijken een magnetron te hebben.  Morgen de laatste etappe naar Atlanta.

De video van de dag:

We Shall Overcome
Geplaatst in De Reis | Reacties uitgeschakeld voor Dag 15

Dag 14

Vandaag is grotendeels in het water gevallen, helaas. We worden wakker met een stevig onweer, en daarna is het bijna niet meer droog geweest. Door dat onweer wachten we iets langer voor we vertrekken. Het is rond kwart over negen bijna droog dus we pakken de auto in en rijden naar New Orleans. Maar onderweg neemt de bui weer flink toe en besluiten we in plaats van the French Quarter naar het National World War 2 museum te gaan. Deze was ons al door Klaas en Wilma, degenen die ons de eerste keer mee naar de USA hadden genomen, aangeraden, en die ook door een hotel receptionist in Natchez werd aanbevolen. Het museum wordt bijvoorbeeld ook door Tom Hanks en Steven Spielberg zeer gepromoot. En terecht, het is een zeer uitgebreid museum met diverse tentoonstellingen. Helaas, nadat we tegen kwart over één het museum weer verlaten regent het nog steeds pijpestelen maar desondanks zetten we toch koers naar de raderboot die op de Mississippi vaart, een van de standaard toeristische hoogtepunten van New Orleans. Maar daar blijken de tickets voor de half drie tocht al uitverkocht, en het regent te hard om naar een zelfde soort boot verderop te lopen. We overleggen en zijn het snel eens dat het jammer is maar het is niet anders. Dus zetten we koers naar onze volgende standplaats Biloxi. Daar is het rond onze aankomst eindelijk droog. We zoeken een restaurant uit, het wordt een Steak- and Seafood restaurant, en eten heerlijk. Nu zitten we op één van de twee hotelkamers, typen dit verhaal en drinken met z’n allen wat.

De video van de dag:

Gene Kelly – Singin’ in the Rain
Geplaatst in De Reis | 1 reactie

Dag 13

We hebben besloten om vandaag een soort van halve rustdag in te bouwen. We zitten in een prachtig huis dat precies tussen de twee plantations op ons programma in ligt. We besluiten alleen deze plantations te bezoeken en het daar bij te laten. En dat is maar goed ook want ze laten een grote indruk achter bij ons alle vier. De eerste die we bezoeken is Oak Alley Plantation, deze is erg gericht op de voormalige eigenaren en de rijkdom die ze bezitten en uitstralen. De tour door het zogenaamde “Big House” is daardoor indrukwekkend. Er is ook een self guided tour langs een aantal voormalige slaven verblijven maar het “Big House” is toch waar men hier mee pronkt. We gaan na deze tour eerst even weer langs het huis waar we zitten, wat eten en drinken, en rijden vervolgens naar Whitney Plantation, wat een verschil. Deze tour is volledig gericht op wat het voor de slaven betekende en het “Big House” is slechts een zijdelinge notitie. Wat een overweldigende tour. We rijden daarna nog even naar de supermarkt voor hef avondeten, en Bernard verwent ons weer met heerlijke aardappelen, Spinazie speciaal en een mooi stuk rundvlees. Morgen gaan we NOLA, wat staat voor New Orleans, LA bezoeken.

De video van de dag:

Verdi – Slavenkoor uit Nabucco
Geplaatst in De Reis | 1 reactie

Dag 12

Het thema voor vandaag is fris en heet 😉 De eerste geplande stop is een swamp tour op Lake Martin. Deze ligt vlakbij Lafayette, LA. Dat is tweeënhalf uur rijden vanaf Natchez. We hadden gisteren al tickets gekocht voor de tour van 13:00 uur, maar de reis is zo voorspoedig dat we 2 minuten na 11 voor de deur staan. Ik loop naar binnen om te vragen of we wellicht mee kunnen met de tour van 11:30 uur. Het antwoord is nee, maar …. als we mee willen met de boot van 11 uur kunnen ze ons wel snel heen brengen, die is net weg. We aanvaarden deze geste in dankbaarheid, en 5 minuten later zitten we op de tour van 11 uur. De tocht is overweldigend. En de laatste 5 minuten terug naar het haventje is heerlijk verfrissend. Het is meer dan we ons van een swamp tour hadden voorgesteld. We waren eerst van plan om het geplande uitstapje naar de Tabasco fabriek te laten schieten, maar nu we bijna twee uur hebben verdiend zetten we koers naar de fabriek. Toch weer blij dat we deze hete trip alsnog hebben gedaan. Om drie uur stappen we in de auto voor de laatste etappe van vandaag, naar het via AirBnB gehuurde huis in Vacherie, LA. Morgen een redelijk rustige dag, met alleen bezoekjes bij de plantages die hier plusminus 4 mile links en rechts van ons liggen. Dus bijna buren zeg maar.

Over de video van de dag hebben we vandaag geleerd dat een Bayou een langzaam stromende rivier is:

Roy Orbison – Blue Bayou
Geplaatst in De Reis | 1 reactie

Dag 11

Opstaan, ontbijt, auto inpakken, en rijden. Ook vandaag is dat de gang van zaken, we rijden dit keer naar Vicksburg, MS waar een grote slag in de Amerikaanse Burgeroorlog plaatsvond. Het slagveld is nu een National Park waar een 16 mile lange autoroute doorheen loopt met een aantal stops waar je interessante informatie krijgt. We gaan eerst naar het onvermijdelijke Visitor Information Center om informatie over de route op te halen en brengen vervolgens een tweetal uren hier door. Daarna rijden we door naar Natchez, MS. Dit is een plaats aan de Mississippi die ondanks de burgeroorlog goed bewaard is gebleven. We boeken kamers in het Grand Hotel on the Big River, inderdaad met zicht op de Mississippi. Na het inchecken lopen we naar de rivier, en daarvandaan het stadje in. Het is dik 25 graden Celsius en dus is een tussenstop met een ijsje welverdiend. Voor de beeldvorming, we zitten momenteel op de 32e breedtegraad, dit is op dezelfde hoogte als Casablanca in Marokko. We eten heerlijk, Mediterraan georienteerd, en gaan daarna nog snel wat boodschappen doen. Morgen op weg voor een Swamp Tour, en daarna richting ons volgende plekje voor twee dagen, een huis in Vacherie, LA.

De video van de dag:

Geplaatst in De Reis | Reacties uitgeschakeld voor Dag 11

Dag 10

Na de dagelijkse ochtend beslommeringen laden we de auto weer in en gaan op pad naar Sumner. Hier is het Emmett Till Interpretive Center. Emmett was een 14-jarige donkere jongen die door een blanke vrouw beschuldigd werd van flirten, met als gevolg dat haar man en twee vrienden hem lynchten. Een volledig witte jury sprak ze vrij. De wreedheid hiervan schokte Amerika, en was zeker een vonk tot de oprichting van de Civil Rights Movement. In het center is onder andere de rechtzaal waar dit gebeurde bewaard gebleven. Maar tot onze spijt ontdekken we ter plekke dat het Center pas om 12 uur open gaat. Twee uur wachten is geen optie, dus gaan we onverrichter zake door. De volgende stop is het B. B. King Museum in z’n geboorteplaats Indianola. Hier brengen we  een dikke anderhalf uur zoet. Het is een prachtig museum voor een groots artiest. Daarna rijden we een klein kwartiertje westelijk verder naar Leland. Hier vind je de geboortegrond van Kermit de Kikker. Leland is de geboorteplaats van Jim Henson, de grote man achter de Muppets. Het is een klein gebouwtje en je bent er in 10 minuten klaar, maar absoluut de moeite waard om geweest te zijn. We stappen weer in de auto en zetten koers naar Jackson, de hoofdstad van de staat Mississippi. Onderweg eten we een broodje bij Subway, en we zijn om kwart over vier bij het hotel. We checken in, doen wat kleine zaken en rijden vervolgens naar de bestemming die voor morgenvroeg gepland stond, de Outlets of Mississippi, en dus is nu de kledingkast weer redelijk goedkoop aangevuld. We zoeken vervolgens een Applebee’s op en dineren hier heerlijk.

De video van de dag:

Kermit – It’s not Easy being Green
Geplaatst in De Reis | 2 reacties

Dag 9

Vandaag is een geplande rustdag, en dat doen we dan ook. We slapen heerlijk uit tot een uur of half tien, ontbijten en douchen rustig en dan gaan Bernard en Bene rustig op het terrein van de Shack Up Inn rondlopen om foto’s te maken. In de Shack Up Inn lobby worden we nog getrakteert op een klein privé concert van een jonge vrouw die er ook rondloopt en achter de piano plaatsneemt. Na de fotosessie stappen we in de auto en rijden eerst naar de Crossroads, het kruispunt waar volgens de legende Robert Johnson z’n ziel aan de duivel heeft verkocht in ruil voor z’n talent. Een paar foto’s en door naar het Delta Blues Museum. Daar kijken we rustig rond, genieten van de Blues muziek en gaan uiteindelijk naar de Walmart. Bij onze shack staat een barbecue, maar deze is te vies om aan te pakken. Maar het brengt ons wel op het idee om te barbecuen. We besluiten om genoeg vlees in te kopen en dit op het fornuis te bereiden, paar heerlijke salades erbij en wie doet je wat. Dan nu nog even over de Shack Up Inn zoals gisteren beloofd, een shack is een, in de meeste gevallen, arbeidershuisje uit eind 19e eeuw, begin 20e. Wat men hier doet is deze huisjes, als ze op de markt komen, opkopen en verplaatsen naar hier. Je kunt dan zo’n shack huren en jezelf een beetje een bijvoorbeeld Delta katoenplukker voelen. We genieten nog even lekker van de rust hier en de zonsondergang en gaan op tijd naar bed, morgen staan er weer een aantal interessante en leuke zaken op het programma.

De video van de dag moest natuurlijk een Blues nummer zijn, en Bernard kwam op de proppen met een van de weinige Nederlandse artiesten die echt de Blues geleefd heeft, met een cover van een Robert Johnson nummer:

André Hazes – Volgens mij ben ik getrouwd
Geplaatst in De Reis | 2 reacties

Dag 8

De wekker gaat vroeg vandaag, want we moeten uitchecken uit ons paleisje en we hebben Ultimate VIP tickets voor kwart voor negen en we moeten ons een kwartier van te voren melden. Dat blijkt bij Page, een fantastische rustige guide die alle tijd voor ons groepje en de zes anderen die deze tour geboekt hebben heeft. En zoals ze zelf al aangeeft,deze vroege, eerste tour heeft als voordeel dat we de mansion helemaal voor ons zelf hebben. En dat blijkt, tot 10 zien we niemand anders dan Page en de andere zes van de tour. We worden allereerst met een busje van het bezoekerscentrum aan de ene kant van Elvis Presley Boulevard naar de mansion aan de andere kant gebracht en voor de deur afgezet. Daar krijgen we alle tijd voor foto’s en daarna gaan we naar binnen en leidt ze ons van ruimte naar ruimte, de livingroom,de keuken, de mancave in de kelder, de jungle room, en daarna naar het terras buiten, waar ook nog een aantal gebouwtjes staan. En uiteindelijk gaan we naar de Meditation Garden waar Elvis en zijn ouders, maar ook zijn dochter Lisa Marie en zijn kleinzoon Benjamin begraven liggen. Daarna neemt ze ons mee naar een ruimte waar alleen de Ultimate VIP’s komen en laat ze ons een aantal persoonlijke artikelen van Elvis zien, en mogen we een daarvan, een laars, voorzichtig vasthouden, met witte handschoentjes aan. Daarna gaan we weer met een busje naar de andere kant en laat ze ons de verschillende selfguided tentoonstellingen zien om uiteindelijk om kwart over elf afscheid van ons te nemen met de woorden, neem je tijd en bekijk alle selfguided tours op je gemak. Dat gaan we dan ook doen, maar niet eerder dan dat we bij Gladys Diner een peanutbutter banana sandwich hebben geproefd, Elvis z’n favoriete sandwich. We besluiten vervolgens om op te splitten zodat een ieder zoveel tijd als nodig kan besteden waar hij of zij maar wil. We bezoeken en zien alles wat we willen zien en ontmoeten elkaar tegen half drie bij Vernon’s, een ander restaurant op het park. We eten daar heerlijk met onder andere Ribs en besluiten dat we alles hebben gezien en op pad kunnen naar de volgende overnachting, de Shack Up Inn in Clarksdale, een uur en een kwartier zuidelijk van Memphis rijden. Hier hebben we morgen een rustdag ingebouwd, dus dan zal ik wat over deze Shack Up Inn vertellen.

De video van de dag had uiteraard elk Elvis nummer kunnen zijn, maar is om persoonlijke redenen geworden:

Elvis Presley – Crying in the Chapel
Geplaatst in De Reis | 1 reactie