Dag 10

Vanmorgen zijn we voldoende uitgerust om van een schitterende zonsopgang te genieten, al moest daarvoor wel de wekker worden gezet. We moesten er echter toch vroeg af, want op het programma staat een bezoek aan Mackinac Island.
We slaan het hotelontbijt over om bij Java Joe’s te eten. Een oude hippie runt deze tent, waar je niet alleen een uitgebreid ontbijt kunt bestellen, maar ook lekkere koffie. Voor je het weet heb je warme chocomelk met slagroom als je cappuccino wilt, maar dat mag de pret niet drukken. Ruim op tijd en met de buik vol zijn we bij de ferry die ons naar onze bestemming brengt.

Het eiland ligt in Lake Huron, voor de kust van St. Ignace. De ferry vaart op de heenweg ook nog onder Mackinac Bridge door, zodat we deze één na langste hangbrug van het westelijk halfrond, 5 Mile Lang, nog eens goed kunnen bewonderen. Als we aankomen kopen we kaartjes voor de rijtoer met paard en wagen. Op Mackinac rijden geen auto’s, en alle transport gaat per fiets, lopend of paard en wagen. Er zijn dan ook meer paarden dan inwoners op het eiland. Door gebruik te maken van de toer zien we een groot deel van het eiland terwijl we ook nog worden bijgepraat over de gebouwen, bezienswaardigheden en geschiedenis op en van het eiland.

De rit bestaat uit twee gedeeltes. Elk deel in een andere wagen met een andere koetsier cq gids. Onze gidsen heten John, een werkstudent uit Roemenië met een Balki accent – en He loves America whoohoo – en Aaron die gewoon uit Michigan komt. Maar beiden maken ze iets bijzonders van de rit. Ze hebben humor en het cynisme druipt er soms vanaf. En ze zijn dol op de paarden die voor de wagen lopen. Klein hoogtepuntje van de tocht is het uitzicht bij Arch Rock.

Nadat we, terug in het dorp, hebben gegeten en nog wat souvenirwinkels hebben bezocht, zoeken we de ferry weer op. Om half drie beginnen we aan de rit over highway 31 South die ons uiteindelijk in Holland, Michigan zal brengen. Onderweg komt de regen even flink uit de hemel, maar tot nu toe hebben we over het weer niets te klagen. Het is nog steeds tussen de 22 en 25 graden. Als we in Traverse City zijn, aan de grote baai (een uitloper van Lake Michigan), zoeken we een hotel. We vinden er één met zelfs een bankje op de kamer. Kunnen we even, net als thuis, met de voeten op de tafel het nieuws doornemen.

Voor het eten, bij de Red Lobster wat een wens was van Klaas, gaan we nog even naar de Walmart om wat lekkers te halen voor bij de tv ‘s avonds. Dat was wat voorbarig. Na het overvloedige diner, waarbij we zelfs nog wat extra broodjes meekrijgen, kan er echt niets meer bij. Dat wordt morgen een extra broodje bij het ontbijt.